الگوی معرفت! سند مهربانیم خسته شدم دگر به کجا می کشانیم شاید نباید از تو طلبکار می شدم شاید که چوب می خورم از بد زبانیم شاید نباید از درِ تو حاجتی گرفت یک خانه ی دگر بده، آقا! نشانیم شاید که مستحق عنایت نمی شوم شاید که در عقوبتِ بد امتحانیم شاید که از صدای گدا شاد می شوی با این دلیل در پی خود می دوانیم فنِّ گداییِ ز تو در بین سینه نیست می ترسم از نهایت این ناتوانیم من در به در میان حرم راه می روم من را ببخش با همه ی بد گمانیم
رضا تاجیک
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » حمیدجلالی ( شنبه 88/8/16 :: ساعت 10:30 عصر )
